Wąż strażacki z podwójnym płaszczem i wzmocnionym splotem — odporny na oleje i chemikalia

Jak w procesie produkcyjnym konstrukcji płaszczowej zapewnić, aby obie warstwy materiałów ściśle przylegały do ​​siebie i nie wpływały na elastyczność węża? ​

W dziedzinie pożarnictwa działanie węży strażackich, jako kluczowego wyposażenia strażackiego i ratowniczego, ma bezpośredni związek ze skutecznością i bezpieczeństwem akcji ratowniczej. Jako przedsiębiorstwo skupiające się na produkcji węży strażackich, sprzętu gaśniczego i sprzętu ratowniczego, Jun'an Fire Technology doskonale zdaje sobie sprawę, że węże strażackie muszą pracować w ekstremalnych warunkach, takich jak wysoka temperatura, wysokie ciśnienie, korozja chemiczna i uderzenia fizyczne. Dlatego jest niezwykle rygorystyczny w zakresie dostaw i selekcji materiałów. Wśród nich wąż strażacki z dwuwarstwowym płaszczem ma wykwintną konstrukcję. Jego zewnętrzna warstwa odpowiada za odporność na zużycie i uszkodzenia mechaniczne. Tkany jest głównie z włókien syntetycznych o wysokiej wytrzymałości, takich jak włókno poliestrowe. Dzięki doskonałej odporności na zużycie i wysokiej wytrzymałości skutecznie jest odporny na tarcie zewnętrzne, kolizje i inne uszkodzenia. Warstwa wewnętrzna koncentruje się na uszczelnieniu i odporności na ciśnienie i często wykorzystuje takie materiały, jak guma lub poliuretan. Materiały te mają dobrą elastyczność i szczelność, mogą wytrzymać wpływ przepływu wody pod wysokim ciśnieniem i zapewniają płynny przepływ wody bez wycieków. Warstwy wewnętrzne i zewnętrzne współpracują ze sobą, aby znacznie poprawić parametry węży strażackich, takie jak odporność na ciśnienie, odporność na zużycie i żywotność, a także odgrywają niezastąpioną rolę w akcjach gaśniczych.

Wpływ doboru materiału na dopasowanie i elastyczność

Materiał warstwy zewnętrznej
W produkcji Wąż strażacki z podwójnym płaszczem wybór materiału warstwy zewnętrznej ma znaczący wpływ na dopasowanie dwóch warstw i elastyczność węża. Biorąc za przykład włókna syntetyczne, kluczowe znaczenie mają takie czynniki, jak grubość włókna i metoda tkania. Jeśli włókno jest zbyt grube, może zwiększyć odporność na zużycie, ale spowoduje, że wąż będzie twardszy, a elastyczność znacznie zmniejszona; jeśli jest zbyt cienki, trudno będzie wytrzymać tarcie o dużej intensywności i siły zewnętrzne. Jeśli chodzi o metodę tkania, ciasne tkanie może zwiększyć wytrzymałość, ale może zmniejszyć elastyczność, podczas gdy luźniejsze tkanie sprzyja elastyczności, ale osłabi ogólną wytrzymałość i dopasowanie. Dlatego konieczne jest kompleksowe rozważenie i znalezienie najlepszej równowagi pomiędzy grubością włókna a metodą tkania. Na przykład dobór włókien poliestrowych o określonych specyfikacjach i zastosowanie odpowiedniej technologii tkania może nie tylko zapewnić wytrzymałość i odporność na zużycie warstwy zewnętrznej, ale także położyć podwaliny pod ścisłe dopasowanie dwóch warstw i elastyczność węża. ​

Materiał warstwy wewnętrznej
Właściwości materiału warstwy wewnętrznej są również krytyczne. W przypadku materiałów gumowych i poliuretanowych materiały gumowe mają dobrą elastyczność i dobrze dopasowują się do wymagań zginania węży wodnych, ale gdy są wyposażone w warstwę zewnętrzną, mogą nie pasować ciasno ze względu na problemy takie jak gładkość powierzchni. Materiały poliuretanowe mają dobrą wodoodporność i właściwości mechaniczne oraz mają silne powinowactwo z niektórymi materiałami warstwy zewnętrznej, co sprzyja ścisłemu dopasowaniu. Jednak materiały poliuretanowe o różnych formułach i procesach produkcyjnych mają różną elastyczność. Przy wyborze materiału warstwy wewnętrznej należy wziąć pod uwagę nie tylko jego dopasowanie do materiału warstwy zewnętrznej, ale także upewnić się, że jego własna elastyczność spełnia wymagania dotyczące użytkowania węża wodnego. Optymalizując formułę i proces, materiał warstwy wewnętrznej może zapewnić dobre dopasowanie, zapewniając jednocześnie wężowi wodę doskonałą elastyczność. ​

Proces produkcyjny zapewnia ścisłe dopasowanie obu warstw

Kontrola procesu tkania
W procesie tkania węży strażackich dwuwarstwowych z płaszczem, w przypadku węży wodnych o dwuwarstwowej strukturze tkackiej, należy zadbać o to, aby warstwa wewnętrzna i zewnętrzna były tkane synchronicznie. Wymaga to precyzyjnej kontroli parametrów sprzętu tkackiego, takich jak napięcie osnowy i wątku. Nadmierne napięcie spowoduje odkształcenie materiału i wpłynie na elastyczność węża wodnego; zbyt małe napięcie spowoduje, że splot będzie luźny i nie będzie ściśle przylegał. Dzięki zaawansowanemu sprzętowi tkackiemu i precyzyjnym ustawieniom parametrów, wewnętrzne i zewnętrzne warstwy osnowy i wątku są ściśle ze sobą splecione podczas procesu tkania, tworząc stabilną strukturę. Na przykład maszyna tkacka z systemem automatycznej regulacji naprężenia służy do monitorowania i regulacji naprężenia osnowy i wątku w czasie rzeczywistym, aby zapewnić ścisłe dopasowanie warstw wewnętrznej i zewnętrznej, przy jednoczesnym zachowaniu pierwotnej elastyczności materiału oraz uniknięciu zmarszczek, szczelin i innych problemów wpływających na dopasowanie i elastyczność na skutek nieprawidłowego tkania. ​

Zastosowanie procesu klejenia
Proces łączenia jest powszechnym i kluczowym sposobem osiągnięcia ścisłego dopasowania pomiędzy dwiema warstwami. Gdy warstwa wewnętrzna jest wykonana z gumy lub materiału poliuretanowego, a warstwa zewnętrzna jest warstwą plecionki z włókien, można zastosować klej, taki jak klej na bazie żywicy epoksydowej. Podczas procesu budowy zewnętrzna ściana warstwy wewnętrznej jest najpierw poddawana obróbce wstępnej, takiej jak polerowanie i czyszczenie, w celu zwiększenia chropowatości i aktywności powierzchni oraz poprawy przyczepności kleju. Następnie równomiernie nałóż klej, przykryj zewnętrzną warstwę plecionki warstwą wewnętrzną i zastosuj proces prasowania na gorąco, aby przyspieszyć utwardzanie kleju. Kontrola temperatury i ciśnienia prasowania na gorąco jest niezwykle ważna. Jeśli temperatura jest zbyt wysoka i ciśnienie jest zbyt wysokie, chociaż może to zwiększyć wytrzymałość pasowania, może spowodować nadmierne odkształcenie materiału i zmniejszenie elastyczności; jeśli temperatura jest zbyt niska i ciśnienie jest niewystarczające, połączenie nie będzie mocne. Ogólnie rzecz biorąc, najlepsze parametry prasowania na gorąco należy określić eksperymentalnie na podstawie właściwości materiału. Na przykład, w przypadku określonej kombinacji gumowej warstwy wewnętrznej i poliestrowej warstwy zewnętrznej, prasowanie na gorąco przeprowadza się w odpowiedniej temperaturze i ciśnieniu przez pewien okres czasu, aby uzyskać dobre dopasowanie pomiędzy dwiema warstwami przy jednoczesnym zachowaniu dobrej elastyczności węża. ​

Wprowadzenie do procesów specjalnych
Oprócz konwencjonalnych procesów istnieją pewne specjalne procesy, które mogą zapewnić ścisłe dopasowanie dwóch warstw bez wpływu na elastyczność. Na przykład proces współwytłaczania stosuje się do wytłaczania materiału warstwy zewnętrznej jednocześnie z materiałem warstwy wewnętrznej podczas jego wytwarzania. W tym procesie oba materiały łączą się ze sobą w określonej temperaturze, ciśnieniu i prędkości wytłaczania, tworząc ściśle związaną powierzchnię styku, która nie tylko mocno pasuje, ale także zachowuje pierwotną elastyczność materiału. W innym przykładzie proces zgrzewania ultradźwiękowego służy do stapiania cząsteczek styku dwóch warstw materiałów za pomocą wibracji o wysokiej częstotliwości w celu uzyskania szczelnego połączenia, przy minimalnym wpływie na ogólną elastyczność węża. Chociaż te specjalne procesy są kosztowne lub wiążą się z rygorystycznymi wymaganiami dotyczącymi sprzętu, mają one znaczące zalety w produkcji wysokiej klasy węży strażackich i mogą lepiej spełniać rygorystyczne wymagania działań gaśniczych dotyczące wydajności węży.

Środki utrzymania elastyczności
Optymalizacja elastyczności materiału
Wybierając materiały, oprócz rozważenia dopasowania, skup się na optymalizacji elastyczności samego materiału. W przypadku zewnętrznego materiału włóknistego można zastosować modyfikację chemiczną lub dodanie specjalnych dodatków w celu poprawy struktury molekularnej włókna i zwiększenia elastyczności. Na przykład włókno poliestrowe jest modyfikowane w celu wprowadzenia elastycznych grup do łańcucha molekularnego w celu zmniejszenia siły międzycząsteczkowej, ułatwiając zginanie przy zachowaniu wytrzymałości. W przypadku wewnętrznego materiału gumowego lub poliuretanowego formuła jest dostosowana w celu zwiększenia zawartości składników elastycznych, takich jak plastyfikatory, w celu poprawy elastyczności materiału, zapewniając jednocześnie szczelność i odporność na ciśnienie. Jednocześnie proces produkcji materiału jest ściśle kontrolowany, aby zapewnić stabilność i jednolitość działania materiału, a elastyczność węża wodnego jest gwarantowana u źródła. ​

Kontrola wpływu procesu produkcyjnego na elastyczność
Podczas procesu produkcyjnego wiele ogniw procesowych będzie miało wpływ na elastyczność węża wodnego i należy je ściśle kontrolować. Na przykład w procesie kształtowania po tkaniu, jeśli temperatura kształtowania jest zbyt wysoka, a czas jest zbyt długi, materiał stanie się twardy i zmniejszy elastyczność. W zależności od właściwości materiału należy dokładnie kontrolować parametry kształtowania i zastosować odpowiednią metodę chłodzenia, aby utrzymać dobrą elastyczność węża wodnego po ukształtowaniu. W procesie klejenia wybór i ilość kleju również będzie miała wpływ na elastyczność. Zbyt duża ilość kleju może spowodować sztywne połączenie pomiędzy materiałami, zmniejszając elastyczność. Należy dokładnie kontrolować ilość i dobierać kleje charakteryzujące się dobrą elastycznością po utwardzeniu. Ponadto procesy obróbki końcowej po uformowaniu węża, takie jak odpowiednie rozciąganie i zwijanie, mogą w jeszcze większym stopniu zoptymalizować elastyczność węża, czyniąc go bardziej odpowiednim do wymagań dotyczących zginania w rzeczywistym użytkowaniu. ​

Kontrola i ocena jakości
Próba szczelności montażu
Aby upewnić się, że dwie warstwy materiału węża strażackiego z podwójnym płaszczem są ściśle dopasowane, wymagana jest próba szczelności złączki. Typowe metody obejmują kontrolę wyglądu, obserwację powierzchni węża gołym okiem lub przez szkło powiększające w celu sprawdzenia, czy występują wady, takie jak rozwarstwienia, pęcherzyki i szczeliny, oraz wstępną ocenę stanu montażu. Bardziej dokładną metodą wykrywania jest użycie defektoskopu ultradźwiękowego, wykorzystującego charakterystykę odbicia fal ultradźwiękowych na styku różnych materiałów w celu wykrycia, czy pomiędzy dwiema warstwami materiału znajduje się niezwiązany obszar oraz dokładnego zlokalizowania położenia i rozmiaru defektu. Możliwe jest również wywarcie określonego ciśnienia na wąż poprzez próbę ciśnieniową wody w celu sprawdzenia, czy nie ma wycieków. Jeżeli występuje wyciek, może to być spowodowane luźnym dopasowaniem. Służy to do oceny jakości złączki i zapewnienia, że wąż nie będzie przeciekał ani nie będzie miał innych usterek wynikających z problemów z dopasowaniem podczas użytkowania.​

Ocena elastyczności
Ocena elastyczności jest ważną częścią pomiaru wydajności węży strażackich. Można to ocenić za pomocą testów zginania. Wąż zgina się określoną liczbę razy zgodnie z podanym promieniem, aby sprawdzić, czy na wężu nie występują pęknięcia, pęknięcia i inne uszkodzenia. Jednocześnie wyczuwalny jest opór podczas procesu zginania, aby ocenić elastyczność. Można również zmierzyć minimalny promień zgięcia węża. Im mniejsza wartość, tym większa elastyczność. W symulowanym rzeczywistym środowisku użytkowania wąż jest wielokrotnie rozciągany i zginany, w połączeniu z próbą ciśnieniową, aby kompleksowo ocenić elastyczność i odporność węża na ciśnienie w różnych warunkach pracy, aby zapewnić, że wąż może być elastycznie stosowany w złożonym środowisku działań gaśniczych i spełniać potrzeby straży pożarnej i ratownictwa.